In 1962 kreeg ik mijn eerste siamees, Namiruh, uiteraard de
traditionele, voor mijn verjaardag. Ze was mijn beste vriendin en we waren
dag en nacht samen. Zij werd bijna 19 jaar.
Toen ik vervolgens, in 1982, op zoek ging naar weer een siamees bleek
de traditionele siamees niet meer te bestaan. De siamees die ik toen kreeg
had een wigvormiger kop, grotere oren en langere ledematen. Aangezien ik
geen keus had en ik het karakter het belangrijkste vond, nam ik daar
genoegen mee. Kratai werd 15 jaar. Inmiddels had ik ook een Burmeesje die
met haar opgroeide; ze waren een zeer verknocht stel.
Nadat ook zij overleden was en ik naar een kattententoonstelling ging
om te proberen een nieuw Siameesje te vinden, schrok ik zo van het
Siamezen aanbod dat bestond uit “de moderne siamees”, dat ik in ieder
geval zeker wist dat dit voor mij geen poes meer was, Siamezen karakter of
niet. Uiteindelijk bleken er nog fokkers te zijn die Siamezen hadden zoals
Kratai en liet ik me bij 1 van hen inschrijven voor een kitten.
Niet lang daarna zag ik een advertentie waarin traditionele Siamezen te
koop werden aangeboden. Ik nam onmiddellijk contact op met de
adverteerder, Marianne Booij, die de echte Siamezen weer in Nederland
terug wilde brengen, maar helaas het nestje was al weg, Dus liet ik mij op
de wachtlijst plaatsen.
Ik heb uiteindelijk pas 2 jaar na de dood van Kratai Coco gekregen, omdat
de moederpoes baarmoederontsteking kreeg en er uiteindelijk, pas na lange
tijd, van genas.
Heden.
Ik heb Coco nog steeds; ze is van 9-9-1999. Ze heeft 3 nestjes gehad en
alle mensen die een kitten van haar kregen waren er net zo blij mee als ik
toen, om dezelfde reden. Van ieder nestje heb ik ook zelf een kitten
gehouden, waarvan Atani en Kelpie nu nog leven. Ze zijn nu alledrie
gesteriliseerd. Coco is een sealpoint en Atani en Kelpi zijn choc’s. Een
paar jaar geleden werd ons gezin uitgebreid met Julia La Sorpresa Peluda,
een lilacpoint. Zij heeft momenteel het nestje van 4 kittens; 2 poesjes en
2 katertjes. Van dit nestje wil ik zelf niet een kitten houden. Ik heb
namelijk nog 3 andere katten. Na Julia kwam Ekie, een zwarte kat uit de buurt. Zij kwam als kitten
van 7 weken bij ons. Ik had toen ook nog een oud Burmeesje en haar
dochter. Beiden zijn 2 en 1 jaar geleden overleden. Eind 2009 kregen we
weer een Burmeesje Bumper en een maand later ook een Nebelung Misty.
Afgelopen winter ging het heel goed met mijn 7 koppige kattengezin. Toch
merk je dat de Siamezen wel behoorlijk nadrukkelijk aanwezig zijn en dat
het Burmeesje daar onder lijdt. De Thai trekken nogal partij voor elkaar.
Coco is de koningin van iedereen en adopteert ook iedereen, maar zodra 1
van de Siamezen ruzie gaat zoeken gaan de andere Siamezen onmiddellijk
partij trekken voor die siamees. Bumper wil erg graag aansluiting bij de anderen maar voelt zich
geregeld toch teveel bedreigd door met name Julia en Kelpie. Mijn plan is
dan ook Bumper een nestje te laten krijgen als ze oud genoeg is en daar in
ieder geval een kitten van te houden, zodat ze met z’n tweeën zijn. Vooral
nu de kittens zich door de hele woonkamer gaan bewegen, merk je dat de
Siamezen het wel accepteren en dat Bumper zich heel erg ongemakkelijk
voelt en minder in de kamer is.
Naast de 7 katten zijn er ook nog 2 honden die zeer katvriendelijk
zijn. Ook voor hun is Coco de Koningin. Als zij gaan vechten, wat af en
toe gebeurt, valt Coco hen aan waardoor ze ophouden.
Alle dieren hebben middels dierenluikjes vrije in- en uitloop en zomers
is de helft van de club geregeld afwezig. Het zijn met name Coco, Kelpie,
Julia en Bumper die zich ook veel in huis ophouden. De rest bevindt zich
ergens in de omgeving. We wonen aan een zandpad aan de rand van een
natuurgebied, waardoor de katten alle ruimte hebben.
22 april 2011 Julia &
Jack 4 kittens Zes
Thais op 1 stoel en wel Coco met dochter Kelpie en de 4 kittens. Beorn
lijkt sprekend op Julia, is erg lief en wil graag aangehaald worden en kan
dan heel hard gaan spinnen. Nibin de choc is de kleinste van het stel en
is heel aanhankelijk. Hij vindt het heerlijk om op je schouder te zitten.
Hij laat zich niet op de kop zitten en kan de anderen heel goed aan. Je
kunt wel zien dat alle kittens ruige donders zijn. Moederpoes is ze
geregeld helemaal zat en Coco bekommert zich meer om hen dan hun moeder.
Coco speelt ook met hen, maar dat doet Julia ook wel. Ze hebben al het één
en ander vernielt in huis en het zijn meer prépubers dan kleuters aan het
worden. Eigenlijk worden ze gewoon steeds brutaler. |