Hoofdstuk 3

Abeltje is vorige week 3 geworden!

Abeltje is een slanke, rustige, lieve, bescheiden, vriendelijke en niet erg dappere kater van 5,1 kilo geworden, die heel graag bij kinderen is.

Vrijdags speelt hij de hele dag mee met mijn oppaskinderen van 6 en bijna 4 en zijn lievelingsspelletje is theevisite, waarbij hij gehuld in een grote slab op zijn eigen stoeltje mag zitten (en niet van de biskwietjes eten, maar hij pikt er nog wel eens een).

Voor een gewone kat luistert hij redelijk goed, maar voor een siamees behoorlijk slecht, waarbij zijn favoriete ontwijkings-manoeuvre "Oost-Indisch-Doof " is.

Maar het gaat steeds beter en als hij nu stiekem het huis uit floept komt hij vrijwel direct weer terug, temeer omdat hij altijd een brokje krijgt als hij binnenkomt, ook als is het 20x per dag. Het enige wat werkt. Gelukkig eet hij graag.

Met Kiri gaat het ook goed. Als hij teveel energie heeft wil hij met haar spelen en dat draait altijd op ruzie uit, omdat Kiri dan boos wordt; maar verder zijn ze dol op elkaar en ze gaan altijd samen liggen slapen. Kiri is in alle overige opzichten de baas: eten, wel/niet samen slapen, plek op het bed; Abeltje buigt de kop voor haar. Zij eet wel zijn bakje leeg waar hij bij staat, maar andersom niet.

Max de Hond blijft in Abeltjes ogen iemand die je op z'n plek moet houden. Dat is onder de trap en bij de voordeur en anders kan Max op een boze bui van Abeltje rekenen. Max is verstandig en gaat dan heel snel zijn hok in! Maar toch echt een Siamees: als ik tegen Abeltje zeg dat hij Kiri of Max met rust moet laten, doet hij dat ... meestal ... en anders pak ik hem in zijn nekvel en zet ik hem op de gang. Dat helpt ook. Ook zijn stemgeluid is Siamezer geworden. Hij heeft een bescheiden geluidje, behalve als hij Echt Eten of Veel Aandacht wil; dan mag je je oordoppen wel in doen.

Abeltje is een kat om lief te hebben!

Abeltje - Hoofdstuk 3. Het grote avontuur. (foto's: Kars Steigenga, Anja de Man, en cop. Purina). September 2010

Natuurlijk vinden we allemaal Abeltje een hele knappe jongen, en erg expressief ...

...... maar een beroepsmatige fotocarrière zit er niet in. Kijk maar wat er gebeurde ...

Het grote avontuur.

Op een erg natte zondagochtend verveelt baasje zich een beetje. Op internet had ze een fotowedstrijd voor een bekend kattenvoer gezien en ze had toevallig een zak van dat merk gekocht om uit te proberen. Fototoestel gepakt, open zak in open kast, Abeltje erbij gezet. Floep, Abeltje uit de kast. Abeltje in de kast gezet. Floep, Abeltje uit de kast. Abeltje is een brave poes, hij mag niet in kasten (als het baasje kijkt). Maar na een poos krijgt hij toch teveel zin in dat lekkere eten.

Dan zet het baasje de zak op de grond en roept Kiri erbij. Weer foto's maken terwijl Abeltje en Kiri zich tonnetje rond eten. One for allen

Van de 182 foto's gaat baasje er 2 uploaden met een commentaartje erbij. En kijk! de volgende dag zijn Abeltje en Kiri uitverkoren om naar een fotosessie te komen. Als ze er leuk opstaan kunnen ze zelfs in de reclame komen.

De katten, het baasje en de buurvrouw gaan samen naar Den Dolder voor de fotosessie. In een loods is een fotohoek ingericht voor de opnames. Helaas vindt Abeltje de loods wel erg groot en hij laat zich niet makkelijk fotograferen. Hij gaat liever op onderzoek uit, zodat de meeste foto's een halve of omgedraaide Abeltje vertonen. Kiri laat zich makkelijker fotograferen en het lukt zelfs om ze samen op de foto te krijgen!

Later stuurt het kattenmerk de leukste foto's op en een fraaie vergroting van Abeltje en Kiri samen. Ze zijn niet uitverkoren voor de advertenties, maar de foto's komen nog wel eens uit op een kalender of in ansichten.

Abeltje is erg blij als hij weer naar huis mag. Einde fotocarrière; hij heeft veel leuks van zijn illustere vader Varón geërfd, maar niet diens filmtalent.

--- Pappa Varón

--- Zoon Abeltje

En wat heeft dit nu verder opgeleverd?

Vooral dat Abeltje nu constant in de kast zit zodra die open gaat... Het mocht toen toch ook?