|
De kennismaking met de traditionele siamees was voor ons toeval. We waren al
een poosje op zoek naar een huisdier, de voorkeur ging uit naar een hond,
maar dit was lastig vanwege 2 drukke banen. In onze vriendenkring hoorden we
dat er een nestje ouderwetse Siameesjes was. Leuk, dachten zij omdat deze
zich gedragen als een hond.
We zijn bij de fokker op bezoek geweest en gekozen voor een poesje.
Begin 2006 kregen wij Ariël, ze was een Thai ‘zonder papieren’. Onze
dochter was toen ze kwam 4 jaar oud, samen zijn ze opgegroeid tot een
prachtig stel. Ariël was heel lief, aanhankelijk en hondstrouw. Ze is maar
12 jaar geworden, had nierfalen. We missen haar nog steeds.
Ondertussen volgde ik al enige tijd het wel en wee van de Traditionele
Siamezen op de website van de WTSN. Via Gertrude zijn we in contact gekomen
met onze 2 poezen, de zussen Cato en Laila, die nu bij ons wonen.
Het zijn een paar pittige tantes! Ze kunnen soms niet met, maar meestal
niet zonder elkaar.
Cato vertikt het om opgetild te worden en is een voortreffelijke jager,
ze vangt alles wat beweegt, tot Vlaamse Gaaien toe. Heeft het helaas ook al
een keer met een dikke wang moeten bekopen toen die wesp haar stak. Met Cato
hopen we binnenkort een nestje te kunnen gaan fokken.
Laila is de stoere van de 2. Ongelofelijk snel, ze loopt letterlijk via de
muur omhoog, ze komt, net als Ariël, van waar ook uit het huis aanstormen
als je thuis komt. En heeft bijnaam Houdini, hoe strak het tuigje ook zit,
ze wurmt zich er uit.
We hebben besloten Laila te laten steriliseren dit voorjaar. Ze wordt
vast een leuke tante!
 |
